<<Ταγκό,ο χορός του προδομένου έρωτα>>

Το ταγκό γεννήθηκε στα τέλη του 19^ου αιώνα στις φτωχές γειτονιές της Ουρουγουάης και της Αργεντινής αλλά γρήγορα εξαπλώθηκε παγκοσμίως. Προήλθε από την ανάμειξη ευρωπαϊκών, αφρικανικών και νοτιοαμερικανικών στοιχείων. Στις αρχές του 20^ου αιώνα το ταγκό προκάλεσε έντονες διαμαρτυρίες των συντηρητικών κύκλων επειδή κρίθηκε λάγνος χορός και οι φιγούρες του χαρακτηρίστηκαν άσεμνες. Αυτό όμως δεν εμπόδισε την διάδοση του.

Το πρώτο ταγκό.

Το πρώτο ταγκό ήταν του συνθέτη Angel Villoldo. Τα όργανα που ενορχήστρωναν τον χορό ήταν το τρίο βιολί-φλάουτο-κιθάρα. Ο Βισέντε Γκρέκο δημιούργησε το σεξτέτο για το ταγκό με 1 πιάνο, 2 βιολιά, 1 κοντραμπάσο και 2 μπαντονέον(όργανο παρόμοιο με το ακορντεόν).

Η αναγέννηση του ταγκό.

Το ταγκό αναγεννήθηκε όταν το δικτατορικό καθεστώς(1983) καρτέρευσε και η μουσικοθεατρική παράσταση Tango Argentino περιόδευε στην Ευρώπη.

Ο χορός

Το ταγκό χορεύεται από δύο άτομα( καβαλιέρος και ντάμα ) αγκαλιασμένα τα οποία εκτελούν τις απαραίτητες κινήσεις με αρχηγό τον καβαλιέρο ο οποίος προτείνει στη ντάμα φιγούρες.

Βήματα συγκεκριμένα δεν υπάρχουν, οι χορευτές στην μεγαλύτερη διάρκεια του χορού αυτοσχεδιάζουν ακολουθώντας το ρυθμό της μουσικής. Το ταγκό είναι ένα είδος επικοινωνίας του ζευγαριού καθώς είναι ένας μουσικός διάλογος όπου οι χορευτές δημιουργούν κινήσεις ανάλογα με την διάθεση τους, τη μουσική και τον διαθέσιμο χώρο στην πίστα.

Το τέλος της χρυσής εποχής ανέδειξε τον πιο γνωστό συνθέτη ταγκό που υπήρξε ποτέ τον Άστορ Πιατσόλλα.

Άστορ Πιατσόλλα

Γεννήθηκε στην Αργεντινή το 1921 και μεγάλωσε στην Νέα Υόρκη όπου έμαθε να μιλά 4 γλώσσες. Αναδείχθηκε γρήγορα σε παιδί θαύμα λόγω του οργάνου το οποίο έπαιζε το μπαντονέον. Το Nuevo Tango του Πιατσόλλα ήταν διαφορετικό από τα παραδοσιακά κοινά ταγκό λόγω της εισαγωγής στοιχείων της τζαζ, περίπλοκων συγχορδιών και διαφωνιών και της χρήσης αντίστιξης. Πολλά μουσικά όργανα που δεν χρησιμοποιούνταν ως τότε στα ταγκό ενσωματώθηκαν σε ορχήστρες αυτού του χορού. Κάποια από αυτά είναι το φλάουτο, το σαξόφωνο,η ηλεκτρική κιθάρα, το βιμπράφωνο και τα ντραμς.

Εκτός από τις πρωτότυπες συνθέσεις και διασκευές που έκανε, ήταν και μαέστρος και μπαντονεονίστας .Έγραφε κομμάτια για ταγκό μέχρι το θάνατο του (1992).Γυρω στα 500 από τα 3000 που έγραψε ηχογραφήθηκαν.

Το μπαντονέον

Το μπαντονέον, μουσικό όργανο που μοιάζει με το ακορντεόν ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο στην Αργεντινή. Παίζει σημαντικό ρόλο στην ορχήστρα που χρησιμοποιείται για το ταγκό. αρχικά είχε κατασκευαστεί για εκκλησιαστική μουσική και καθημερινή λαϊκή μουσική. Είναι σημαντικό να τονίσουμε πως το μπαντονέον σε αντίθεση με το ακορντεόν δεν έχει πλήκτρα όπως το πιάνο. Ο Αργεντίνος συνθέτης Άστορ Πιατσόλλα για τον οποίο έχουμε αναφέρει παραπάνω είναι ο πιο γνωστός μπαντονεονίστας.

Το ταγκό στην Ελλάδα

Όσον αφορά την Ελλάδα το ταγκό αναπτύχθηκε στη δεκαετία του 1990 κυρίως στην Αθήνα. Με δασκάλους Έλληνες ή Αργεντίνους και χώρους όπου μπορούσαν να πραγματοποιηθούν μαθήματα άνθρωποι που ήθελαν μπόρεσαν να ασχοληθούν με αυτό το χορό. Λίγο αργότερα το ταγκό εξαπλώθηκε πανεληνόως.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Κείμενα

1. Wikipaideia

2.Εγκυκλοπαίδεια δομή

Φωτοφραφίες

1.Wikipaideia