ΑΡΧΑΙΟ ΔΡΑΜΑ (ΑΡΧΑΙΑ ΤΡΑΓΩΔΙΑ)

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΩΔΙΑ?

Η τραγωδία είναι δραματικό είδος που εμφανίστηκε στην Αρχαία Ελλάδα. Ο φιλόσοφος Αριστοτέλης στο έργο του Περί Ποιητικής, δίνει τον εξής ορισμό της τραγωδίας:

" η τραγωδία είναι μια αναπαράσταση μίας σημαντικής και ολοκληρωμένης πράξης, με γλυκο λόγο, , η οποία έχει κάποια διάρκεια και τα μέρη της διαφέρουν στο σχήμα τους.Παριστάνεται ενεργά και δεν απαγγέλλεται. Προκαλεί τη συμπάθεια και το φόβο του θεατή και τον απελευθερώνει από παρώμια ψυχικά συναισθήματα;

ΘΕΣΠΗΣ.

Με βάση τα στοιχεία που έχουμε πιστεύουμε πως ο εφευρέτης της αρχαίας τραγωδίας είναι ο Θέσπης.Παρουσίασε για πρώτη φορά τραγωδία στα Μεγάλα Διονύσια κατά την 61η Ολυμπιάδα (μεταξύ 536-532πΧ). Δεν έχουν διασωθεί παρά μόνο μερικοί στίχοι και οι αμφισβητούμενοι τίτλοι των έργων του «άθλα επί Πελία» ή «Φόρβας»,«Ιερείς», «Ηίθεοι», «Πενθεύς». Καταγόταν από τον δήμο Ικαρίας (σημερινό Διόνυσο).

ΠΡΟΔΡΟΜΟΙ.

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο ο Φρύνιχος τιμωρήθηκε με πρόστιμο και απαγόρευση για το έργο του Μιλήτου Άλωσις, επειδή με αυτόν τον τρόπο υπενθύμισε στους Αθηναίους την υποδούλωση της συγγενικής Μιλήτου.Μάλιστα πρέπει να αναφερθεί η αξιοσημείωτη η πρωτοβουλία του Φρύνιχου να δραματοποιήσει, αντί για μυθολογικό υλικό, γεγονότα της ιστορίας.Παρόμοιες είναι και οι Φοίνισσες , που αναπαριστούν τη ναυμαχία της Σαλαμίνας καθώς και την αντίδραση που προκάλεσε η καταστροφή στους Πέρσες.Αυτό δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί μια σημαντική καινοτομία.Εάν αληθεύουν οι πληροφορίες που αντλούμε από τον Ηρόδοτο και τον Πλούταρχο ότι ο Θεμιστοκλής είναι πιθανός χορηγός των έργων του Φρύνιχου και αν ληφθεί η πληροφορία που θέλει τον Περικλή χορηγό των <<αισχυλικών Περσών>>, η στροφή της τραγωδίας σε τέτοιες θεματικές ανήκει πιθανώς σε ποιοτική πρωτοβουλία του Φρύνιχου.

ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΝ.

• Πρόλογος: διακριτό τμήμα της τραγωδίας, πριν από την πάροδο του χορού, που εισάγει κυρίως τον θεατή στην υπόθεση του δράματος.
• Πάροδος: το πρώτο χορικό που τραγουδά ο χορός.
• Επεισόδιο: διακριτό μέρος της τραγωδίας που εκτυλίσσεται ανάμεσα σε δύο χορικά.
• Στάσιμον: Τραγούδι του χορού, χωρίς όμως ανάπαιστους και τροχαίους.
• Έξοδος:, διακριτό τμήμα της τραγωδίας, μετά το οποίο δεν υπάρχει χορικό.
• Κομμός: θρήνος που εκτελείται από τον χορό και τους υποκριτές μαζί.

ΑΡΧΑΙΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ.

• Άλκηστις (Ευριπίδη)
• Ίων (τραγωδία)
• Αίας (τραγωδία)
• Αγαμέμνων (Αισχύλου)
• Ανδρομάχη (Ευριπίδη)
• Αντιγόνη (Σοφοκλή)
• Βάκχαι (τραγωδία)
• Εκάβη (τραγωδία)
• Ελένη (τραγωδία)
• Επτά επί Θήβας
• Ευμενίδες (Αισχύλου)
• Ηλέκτρα (Ευριπίδη)
• Ηλέκτρα (Σοφοκλή)
• Ηρακλής μαινόμενος (τραγωδία)
• Ηρακλείδαι (τραγωδία)
• Ικέτιδες (Αισχύλου)
• Ικέτιδες (Ευριπίδη)
• Ιππόλυτος (τραγωδία)
• Ιφιγένεια εν Αυλίδι
• Ιφιγένεια εν Ταύροις (τραγωδία)
• Κύκλωψ (τραγωδία)
• Μήδεια (Ευριπίδης)
• Οιδίπους Τύραννος
• Οιδίπους επί Κολωνώ
• Ορέστης (τραγωδία)
• Πέρσες (Αισχύλου)
• Προμηθεύς Δεσμώτης
• Ρήσος (τραγωδία)
• Τραχίνιαι
• Τρωάδες (τραγωδία)
• Φιλοκτήτης (Σοφοκλή)
• Φοίνισσαι (τραγωδία)
• Χοηφόροι (Αισχύλου)

ΠΗΓΗ

http://www.bmwmoto.gr/forum/showthread.php?t=6912