Η ΟΠΕΡΑ ΓΕΝΙΚΑ

Η όπερα αποτελεί μουσικό θεατρικό είδος, είναι δηλαδή μουσική σύνθεση που περιλαμβάνει συγχρόνως και σκηνική δράση. Οι διάλογοι των ηθοποιών της όπερας αποδίδονται με τη μορφή τραγουδιού ενώ η θεατρική παράσταση εκτυλίσσεται παρουσία ενός μουσικού συνόλου .Ως είδος θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα μουσικά επιτεύγματα του Δυτικού πολιτισμού και παραμένει ένα από τα πιο δημοφιλή μουσικά είδη. Ο όρος όπερα είναι ο πληθυντικός του λατινικού opus που σημαίνει το έργο, δηλώνοντας έτσι την ενσωμάτωση στην όπερα πολλών καλλιτεχνικών ειδών όπως η μουσική, το θέατρο, ο χορός και η σκηνογραφία. Αποδίδεται συχνά στα ελληνικά και ως μελόδραμα, αν και ο όρος αυτός είναι ευρύτερος. Όπερα ονομάζεται επίσης το θέατρο που φιλοξενεί τις παραστάσεις
Η ΟΠΕΡΑ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑ'Ι'ΚΕΣ ΧΩΡΕΣ

Η γέννηση της γαλλικής όπερας χρονολογείται επισήμως στα 1669 με την ταυτόχρονη επανασύσταση της Βασιλικής Ακαδημίας Μουσικής από τον Lully. Ως πρόδρομοι της αναφέρονται συχνά η γαλλική τραγωδία, τα χορευτικά μπαλέτα στις βασιλικές αυλές αλλά και η ιταλική όπερα. Οι όπερες του Lully αποτελούνταν από πέντε πράξεις και έναν πρόλογο ενώ περιελάμβαναν και χορευτικά μέρη μπαλέτου.
Η ανάμιξη της παραδοσιακής γαλλικής όπερας του Lully με την ιταλική όπερα ή με άλλες επιρροές όπως το τραγούδι bel canto οδήγησε τελικά στην δημιουργία της Grand Opera (Μεγάλη Όπερα), ένα από τα πιο εκλεπτυσμένα οπερατικά είδη του 19ου αιώνα. Μετά την Ιταλία η όπερα κατέκτησε τη Γαλλία και ως τα μέσα του 18ου αιώνα εξαπλώθηκε σε όλη τη Δ. Ευρώπη.Αρχισε να επηρεάζεται από το καλλιτεχνικό κλίμα της κάθε χώρας και να διαμορφώνεται ανάλογα.Αναβιώντας την αντίληψη της αρχαίας τραγωδίας που εξυμνούσε τον συνδυασμό των τεχνών, η Ιταλία του τέλους της Αναγέννησης εγκαινιάζει το νέο μουσικό δραματικό είδος, την όπερα. Μεγάλοι ιταλοί συνθέτες όπερας είναι οι: Peri, Monteverdi, Cavalli, Cherubini, Rossini, Donizetti, Bellini, Verdi, Puccini κ.ά.

Η όπερα λοιπόν φτάνει στην Αγγλία με καθυστέρηση μισού περίπου αιώνα απ' ότι στη Γαλλία και τη Γερμανία. Το ξεκίνημα γίνεται με το σερ Ουίλλιαμ Ντάβεναντ, που ανεβάζει μια όπερα στα 1656. Αργότερα ο ίδιος επιχειρηματίας ανεβάζει την "Πολιορκία της Ρόδου" γραμμένη από πέντε συνθέτες. Η τιμή όμως της δημιουργίας μιας αληθινής αγγλικής όπερας ανήκει στο μεγαλοφυή Πέρσελ, που στα 1690 ανεβάζει το έργο "Διδώ και Αινείας". Αυτή είναι και η μοναδική του όπερα. Τα άλλα δραματικά έργα του δεν είναι πραγματικές όπερες αλλά μάλλον σκηνική μουσική για έργα του Σαίξπηρ και άλλων συγγραφέων. Γράφει με εντυπωσιακή ευκολία ένα μεγάλο αριθμό ύμνων και σκηνικής μουσικής. Τα χαρακτηριστικά των δραματικών του έργων πλησιάζουν σε εκείνα της βενετσιάνικης όπερας. Στα έργα αυτά χρησιμοποιεί συχνά το ρετσιτατίβο.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8C%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B1
Νικολέτα Σταματάκη , Δημοσιογράφος - Καθηγήτρια Μουσικής