Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Ανακοινώσεις - Οδηγίες

Αγαπητοί συντάκτες και συντάκτες-to-be,
ήδη οι περισσότεροι έχετε δημοσιεύσει τις μουσικές σας αφηγήσεις με επιτυχία! Συγχαρητήρια για τη συμβολή σας στο συλλογικό αυτό εγχείρημά μας!

Για τους συντάκτες που ακόμα εργάζονται στις μουσικές τους αφηγήσεις στο πρόχειρο του ιστολογίου, παρακαλείστε να ολοκληρώσετε τα προσχέδιά σας και να τις δημοσιεύσετε το αργότερο αυτό το σαββατοκύριακο (2-3 Μαρτίου), καθώς θα πρέπει να προχωρήσουμε στο 4ο βήμα του project αυτού, που θα είναι η αξιολόγησή τους.

Με ορισμένα τμήματα της Β' και της Γ' τάξης ήδη έχουμε προχωρήσει στο στάδιο της κατάρτισης κριτηρίων για να φτιάξουμε το φύλλο αξιολόγησης που θα χρησιμοποιήσουμε ως αξιολογητές των μουσικών αφηγήσεων των συμμαθητών μας. Με τα υπόλοιπα τμήματα θα το κάνουμε την ερχόμενη εβδομάδα, ώστε να καταλήξουμε όλοι μαζί σε ορισμένα κριτήρια που θεωρούμε σημαντικά.

Ως τότε, μπορείτε να ξεκινήσετε να βλέπετε αναλυτικά τις μουσικές αφηγήσεις που έχουν δημοσιευτεί το φετινό Φεβρουάριο του 2013 (θα τις βρείτε στην Αρχειοθήκη των Αφηγήσεων, στη στήλη δεξιά) και να σκεφτείτε τη δική σας απάντηση στο ερώτημα:

"Ποια / πώς είναι μια καλή μουσική αφήγηση; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της;"

Καλό θα ήταν να κρατήσετε κάποιες πρόχειρες σημειώσεις με τις σκέψεις σας στο ερώτημα αυτό ώστε να τις αξιοποιήσετε κατά τη συμμετοχή σας στη συζήτηση στην τάξη.

Σε κάθε περίπτωση, καλύτερα να μη βιαστείτε να σχολιάσετε τις εργασίες των συμμαθητών σας προτού ολοκληρώσουμε το 4ο βήμα μαζί.

Παρατήρησα στις ρυθμίσεις που έχω από το δικό μου διαχειριστικό λογαριασμό ότι ορισμένοι που μου έδωσαν την ηλεκτρονική τους διεύθυνση στο gmail, δεν έχουν μπει έκτοτε στο λογαριασμό τους στο gmail για να ενεργοποιήσουν την εγγραφή τους.
Με κάποιους από εσάς ήδη το συζήτησα από κοντά, άλλους δε σας βρήκα ακόμα.

Αν αντιμετωπίζετε οποιαδήποτε δυσκολία, μπορείτε να με βρείτε και στο γραφείο μου στο διάλειμμα, ευχαρίστως θα σας βοηθήσω. Σημαντική βοήθεια μπορεί να σας παράσχει και κάποιος συμμαθητής σας που ήδη ολοκλήρωσε τη μουσική του αφήγηση. Μη διστάσετε να τον/την ρωτήσετε πώς το έκανε, εδώ είμαστε για να βοηθάμε ο ένας τον άλλον!

Υπενθυμίζω τη διαδικασία εγγραφής για όσους θα χρησιμοποιήσουν τον δικό τους λογαριασμό και ΟΧΙ τον κοινόχρηστo:

Εφόσον μου έχετε ήδη δώσει γραπτά ποιος είναι ο λογαριασμός αυτός,

- έχετε λάβει ένα αυτοματοποιημένο μήνυμα στην ηλεκτρονική διεύθυνσή σας με τίτλο "Πρόσκληση για συμμετοχή στο ιστολόγιο", θα πρέπει να το ανοίξετε και να ακολουθήσετε τις οδηγίες που γράφει
- θα κάνετε κλικ στο link που αναγράφεται εκεί μέσα
- θα σας πάει σε μια νέα σελίδα όπου θα κάνετε "αποδοχή της πρόσκλησης"

Μετά μπαίνετε στη διεύθυνση του ιστολογίου εδώ
-πατάτε Σύνδεση επάνω δεξιά
-βάζετε τα στοιχεία του δικού σας λογαριασμού και τον κωδικό σας
-μεταβαίνετε έτσι στο εσωτερικό του ιστολογίου
-πατάτε το μολυβάκι που εμφανίζεται για να ξεκινήσετε "Νέα Ανάρτηση".

Δημοσιεύω εδώ τις διευθύνσεις τους, για να το επισπεύσουν. Ο χρόνος τελειώνει...


Καλή δύναμη σε όλους για το τελείωμα!

κυρία Καραλαζάρου






Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Τα μουσικά όργανα της Ευρώπης, μια όμορφη και πολύτιμη ιστορία.

Κάθε μουσική παράδοση έχει τα δικά της μουσικά όργανα. Κάποια από αυτά συναντώνται σε πολλές περιοχές και κάποια άλλα είναι μοναδικά. Άλλα έχουν ταξιδέψει με το πέρασμα των αιώνων από μακρινές περιοχές. Στην παραδοσιακή μουσική της Ευρώπης υπάρχουν σολιστικά όργανα και σύνολα. Ας γνωρίσουμε λοιπόν μερικά από τα όργανα αυτά!

Έγχορδα

Το βιολί είναι έγχορδο μουσικό όργανο που παίζεται με δοξάρι. Έχει 4 χορδές διαφορετικού τονικού ύψους που χορδίζονται κατά διαστήματα πέμπτης. Το βιολί στηρίζεται στον ώμο. Με το ένα χέρι, ο μουσικός απλώς πιέζει τις χορδές με το να το κρατά καθόλου ενώ με το άλλο κινεί το δοξάρι πάνω στις χορδές. Το βιολί εμφανίστηκε για πρώτη φορά τον 16ο αιώνα. Τη σημερινή του μορφή την πήρε κυρίως στην Ιταλία.

Η βιόλα είναι ένα επίσης έγχορδο μουσικό όργανο που μοιάζει με το βιολί και παίζεται και αυτή με δοξάρι. Ο ήχος του είναι βαρύτερος του βιολιού, διαθέτει 4 χορδές διαφορετικού πάχους και παίζεται τοποθετημένη στον ώμο. Εξελίχθηκε ταυτόχρονα με το βιολί αλλά οι διαστάσεις της είναι λίγο μεγαλύτερες.

Το βιολοντσέλο ή τσέλο είναι ένα έγχορδο μουσικό όργανο που παίζεται με δοξάρι και έχει 4 χορδές. Έχει ένα δυνατό και πλούσιο ήχο με πιο παχές νότες από το βιολί ή τη βιόλα. Ο βιολοντσελίστας είναι πάντοτε καθιστός. Το τσέλο πρωτοεμφανίστηκε στην Ευρώπη στα μέσα του 16ου αιώνα.

Το κοντραμπάσο ή βαθύχορδο είναι ένα έγχορδο μουσικό όργανο με 4 χορδές και μεγάλο μήκος. Παίζεται με δοξάρι όπως και τα υπόλοιπα όργανα της συμφωνικής ορχήστρας. Είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος και πιο βαθύ σε ήχο όργανο από την οικογένεια του βιολιού. Παίζεται με το κάτω μέρος στηριγμένο στο πάτωμα. Εμφανίστηκε το β' μισό του 16ου αιώνα.

Ύστερα από την παραπάνω ξενάγηση, ας δούμε ένα βίντεο και ας ακούσουμε τη μαγευτική μελωδία αυτών των οργάνων:


Πνευστά

Το γαλλικό κόρνο είναι ένα κυκλικά τυλιγμένο πνευστό όργανο με τρεις βαλβίδες, μια διευρυμένη καμπάνα και κωνική διάτρηση του σωλήνα. Χρησιμοποιείται επιστόμιο χωνιού. Τα όργανα αυτά παρουσιάζονται σε απεικονίσεις του 14ου αιώνα. Χρησιμοποιούνταν για μετάδοση ηχητικών μηνυμάτων. Στα μέσα του 17ου αιώνα εμφανίστηκε στη Γαλλία το κυνηγετικό κόρνο.

Το σαξόφωνο είναι ένα χάλκινο πνευστό μουσικό όργανο αλλά ανήκει στην οικογένεια των ξύλινων πνευστών επειδή ο ήχος του παράγεται από καλάμι. Έχει κωνικό σωλήνα, μηχανισμό κλειδιών και στόμιο με γλωττίδα. Το πρώτο σαξόφωνο κατασκευάστηκε από ξύλο. Υπάρχουν επτά είδη σαξοφώνου τα οποία είναι: σοπρανίνο, σοπράνο, άλτο, τενόρο, βαρύτονο, μπάσο και κόντρα μπάσο. 

Η τρομπέτα είναι ένα αερόφωνο μουσικό όργανο που ανήκει στην οικογένεια των χάλκινων πνευστών. Διαθέτει μεταλλικό επιστόμιο σε σχήμα κούπας. Η τρομπέτα κατασκευάστηκε αρχικά από ξύλο, έπειτα από μέταλλο και τέλος από χαλκό. Στην αρχή μπήκε στην ορχήστρα ως στρατιωτικό μουσικό όργανο τον 17ο αιώνα και πιο γνωστή έγινε το 19ο αιώνα.

Το τρομπόνι είναι ένα χάλκινο πνευστό μουσικό όργανο. Είναι ιδιόμορφη παραλλαγή της τρομπέτας. Αποτελείται από ένα σωλήνα σταθερού μήκους και από άλλους τρεις κυλίνδρους εφοδιασμένους με κλειδιά. Δημιουργήθηκε περίπου το 1450. Στην αρχή, εμφανίστηκε σε στρατιωτικές ορχήστρες και κατά τον 16ο αιώνα χρησιμοποιήθηκε στις συμφωνικές.

Η φλογέρα είναι ένα πνευστό μουσικό όργανο. Είναι μακρόστενο, ανοιχτό και στα δυο του άκρα και κυλινδικό. Στο ένα άκρο φέρει το μηχανισμό όπου παράγονται οι κύριες δονήσεις του ήχου και κατά μήκος του κυλίνδρου φέρει ευθυγραμμισμένες τρύπες με ίση απόσταση μεταξύ τους. Κατασκευάζεται από ξύλο ή καλάμι και από πιο σύγχρονα υλικά, όπως πλαστικό.

Τώρα που μάθαμε μερικές πληροφορίες για τα πνευστά, ας παρακολουθήσουμε ένα βίντεο για αυτά και μέσα από αυτό, να γνωρίσουμε μερικά ακόμα πνευστά μουσικά όργανα!


Κρουστά

Το ξυλόφωνο είναι ένα κρουστό μουσικό όργανο, το οποίο αποτελείται από μια σειρά ξύλινων ημικυλινδρικών πλακών ίδιου πλάτους και πάχους αλλά διαφορετικού μήκους. Προήλθε από τη νοτιοανατολική Ασία. Στην Ευρώπη ήρθε την περίοδο των σταυροφοριών.
Το ντέφι είναι ένα κρουστό μουσικό όργανο. Αποτελείται από διάφορα ζεύγη από μέταλλο που κουδουνίζουν στερεωμένα σε ένα κυκλικό κολάρο. Το ντέφι παίζεται με διάφορους τρόπους. Επίσης, συναντάται σε διάφορα είδη μουσικής.


Το τύμπανο είναι ένα μεμβρανόφωνο κρουστό όργανο με κυλινδρικό σώμα. Το τύμπανο παράγει ήχο μέσω της κρούσης.


Στη συνέχεια, θα δούμε ένα βίντεο όπου παίζονται αυτά τα όργανα και θα ακούσουμε ένα διασκεδαστικό τραγούδι!


Αυτά τα μουσικά όργανα έχουν πρωταγωνιστήσει σε πολλές ταινίες, μέσα σε ορχήστρες ή από ατομικό παίξιμο. Μια τέτοια καθημερινή σειρά είναι το 'Κωνσταντίνου και Ελένης', όπου μεταδίδεται σε επανάληψη κάθε μέρα. Το επεισόδιο το οποίο έχουν πρωταγωνιστήσει είναι 'Ο βιολιστής στην ίδια στέγη'.


Και σε πάρα πολλά έργα ακόμη!

Κάπου εδώ φτάσαμε στο τέλος του ταξιδιού μας. Ελπίζω να σας άρεσε και να το ευχαριστηθήκατε πολύ! Επίσης, να έχετε μάθει περισσότερες πληροφορίες για τα όργανα αυτά από όσες ήδη γνωρίζατε!

Βιβλιογραφία - Δικτυογραφία
Βιβλίο Μουσικής Β' Γυμνασίου, ενότητα ''Ενωμένη Ευρώπη'' σελίδα 49.
http://www.google.com - wikipedia. (Έψαξα για όλα τα όργανα της εργασίας μου στη Βικιπαίδεια).
http://www.youtube.com (Έψαξα όλα τα βίντεο στο Youtube).

Δημήτρης Λαχανίδης Β2.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ

                                          ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΖΙΔΗΣ

Ο Στέλιος Καζαντζίδης (1931-2001) ήταν Έλληνας λαϊκός τραγουδιστής. Συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους τραγουδιστές του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού.


ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ  ΤΟΥ. Γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1931 και πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 2001.Ο πρώτος άνθρωπος που εκτίμησε την φωνή του ήταν κάποιο αφεντικό του, που καθώς τον άκουσε την ώρα της δουλειάς του χάρισε μια κιθάρα. Δάσκαλος του Καζαντζίδη υπήρξε ο Στέλιος Χρυσίνης, ένας τυφλός συνθέτης. Στα 1952, ο Καζαντζίδης κάνει το δισκογραφικό ντεμπούτο του με ένα τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα. Το τραγούδι αυτό έφερε τον τίτλο "Για μπάνιο πάω". Ήταν ένα τραγούδι γραμμένο για τον καύσωνα που επικρατούσε εκείνο το καλοκαίρι στην πρωτεύουσα. Ο δίσκος δεν πούλησε γιατί μιμήθηκε τη φωνή του Πρόδρομου Τσαουσάκη και η καριέρα του Στέλιου Καζαντζίδη θα έσβηνε πριν καλά καλά αρχίσει. Αυτός που αντιλήφθηκε τις δυνατότητες της φωνής του Καζαντζίδη ήταν ο συνθέτης Γιάννης Παπαϊωάννου. Το τραγούδι του Οι βαλίτσες γίνεται μεγάλη επιτυχία και το φαινόμενο Καζαντζίδης αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά. ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ ΠΑΩ ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ:  
Τον Οκτώβρη του 1965, Καζαντζίδης, Μαρινέλλα και ο Μανώλης Αγγελόπουλος προετοιμάζουν συναυλίες, που τελικά δε θα πραγματοποιηθούν, αφού λίγους μήνες αργότερα ο Καζαντζίδης πήρε τη μεγάλη απόφαση να σταματήσει τις ζωντανές εμφανίσεις σε κέντρα. Αιτία είναι η αποστροφή του για την κατάσταση που επικρατούσε στα νυχτερινά κέντρα. Χαρακτηριστικά η Μαρινέλλα αναφέρει πως μόνον στο μαγαζί που ο Καζαντζίδης δούλευε απαγορευόταν (από τον ίδιο φυσικά) οι τραγουδίστριες να κάθονται στα τραπέζια των εύρωστων οικονομικά πελατών. Η αποχώρηση του Καζαντζίδη από το πάλκο, «...αποτελεί την πιό δραματική μορφή σιωπηλής διαμαρτυρίας απέναντι σε ένα αμείλικτο σύστημα διαπλοκής από νεόπλουτους θαμώνες, αφεντικά της δισκογραφίας και μπράβους της νύχτας...»Ο Καζαντζίδης με τη Μαρινέλλα και τον ποδοσφαιριστή Μίμη Παπαϊωάννου φτάνουν στη Γερμανία για συναυλίες. Η υποδοχή που τους επιφυλάσσουν οι ομογενείς είναι συγκινητική. Μαζί τους ο νεαρός -τότε- δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Χρήστος Νικολόπουλος. Την ίδια εποχή ο Καζαντζίδης και ο Χρήστος Κολοκοτρώνης (μουσική και στίχους αντίστοιχα) δημιούργησαν τον ύμνο της ΑΕΚ που ερμήνευσε ο Παπαϊωάννου: "Νικήστε, νικήστε".
Στα 1969 αποφασίζει να αποσυρθεί για περίπου 2 χρόνια από την δισκογραφία. Τότε είναι που κάνει και την προσπάθεια να δημιουργήσει τη δική του εταιρεία, την "STANDAR" αλλά τα κατεστημένα συμφέροντα και η λογοκρισία στα χρόνια της Χούντας των Συνταγματαρχών δεν τον αφήνουν.
Στα τέλη του 1975 έρχεται ο δίσκος "Υπάρχω". Χρήστος Νικολόπουλος και Πυθαγόρας υπογράφουν την αποχώρηση του Στέλιου από τη δισκογραφία για δώδεκα χρόνια. Επιστρέφει το 1987με το δίσκο  "Ο δρόμος της επιστροφής". Ακολουθεί ο δίσκος "Ελεύθερος" .Οι δίσκοι του γίνονται χρυσοί και πλατινένιοι κάνοντας ρεκόρ πωλήσεων. Τελευταίο τραγούδι που ερμηνεύει λίγους μήνες πριν εισαχθεί στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών  είναι το "Έρχονται χρόνια δύσκολα" και το δίσκο αυτό, που ήταν και το κύκνειο άσμα του καλλιτέχνη, τον προλογίζει απευθύνοντας χαιρετισμό στους θαυμαστές του.
ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΔΥΣΚΟΛΑ:
ΛΙΓΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΕΛΙΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ:

1968 - Καζαντζίδης - Μαρινέλλα
1969 - Νυχτερίδες κι αράχνες

1970 - Η στεναχώρια μου


1974 - Η ζωή μου όλη

1975 - Τα Ρεμπέτικα

1977 - Σε Δημοτικά τραγούδια


2000 - Η Φωνή του όλη

Ο Σύλλογος φίλων λαικού Τραγουδιού "Ο Στέλιος Καζαντζίδης" ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 2003 και στα χρόνια που πέρασαν έδειξε σημαντικό μουσικό και κοινωνικό έργο καταξιώθηκε έτσι σταδιακά στην συνείδηση της τοπικής κοινωνίας του Βόλου και όχι μόνο .
Αρωγός στα μέτρα των οικονομικών δυνατοτήτων του σε φιλανθρωπικά ιδρύματα και φιλανθρωπικούς συλλόγους προσπαθεί να κάνει πράξη τα πιστεύω του Στέλιου Καζαντζίδη . Την συγκατάθεση του για την ίδρυση του συλλόγου έδωσε ο Στέλιος κατά την επίσκεψη του προέδρου του συλλόγου στον Άγιο Κωνσταντίνο στις 27 Αυγούστου 2000 αλλά και ο αδερφός του Στέλιου, Στάθης καθώς και η σύζυγος του Στέλιου Βάσω, συμφωνούν πως ο σύλλογος του Βόλου είναι από τους καλύτερους .
Ο σύλλογος έχει πάνω από 400 μέλη που ακολουθούν πιστά στις διάφορες εκδηλώσεις δημιουργώντας το αδιαχώρητο και φέρνοντας πονοκέφαλο στο Δ.Σ. καθώς δεν υπάρχουν στην περιοχή κέντρα διασκεδάσεως χωρητικότητας ικανής νακαλύψει τις ανάγκες των μελών και των φίλων του συλλόγου .
ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
Οταν είχαμε πάει με την Ελένη Βιτάλη στο Ισραήλ, πριν από μερικά χρόνια, το μόνο που μας ρώτησε ο νεαρός υπάλληλος που χειριζόταν το ασανσέρ του ξενοδοχείου ήταν «είναι καλά ο Καζαντζίδης;»!
Χωρίς μάρκετινγκ, διά χειρός ακροατών, η φωνή του Καζαντζίδη έφτανε παντού.
Θυμάμαι, πριν από πολλά χρόνια, στη Γερμανία, ταξιδεύοντας με οτοστόπ, γνώρισα ένα γερμανό συνταξιούχο αστυνομικό, που στα χρόνια της μαζικής μετανάστευσης υπηρετούσε στο τελωνείο. Αυτός μου είπε ότι στις αποσκευές των Ελλήνων, μαζί με τα απολύτως απαραίτητα ρούχα και σκεύη, οι τελωνειακοί συχνά έβρισκαν εικόνες της Παναγίας και σαρανταπεντάρια δισκάκια με τραγούδια του Καζαντζίδη!
«Λέγανε παλιά οι οικογένειες, πήγαινε γυναίκα να πάρεις φασόλια, ρεβίθια, λίγο ρύζι, αλλά πάρε και το δίσκο του Καζαντζίδη, αυτός που είχαμε τρύπησε πια, έλιωσε από το παίξιμο... Παίρνανε το δίσκο του Στέλιου  με το φαΐ, ρε! Ο
Καζαντζίδης ήτανε μέσα στις ανάγκες του κοσμάκη!" έλεγε ο Γιώργος Ζαμπέτας.

ΣΑΜΠΑ

ΣΑΜΠΑ
Ο ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΟΣ ΡΥΘΜΟΣ:
άθε αναφορά στη Βραζιλία είναι συνυφασμένη με φαντασμαγορικές παρελάσεις και με τις γιορτές σάμπα. Οι παραδοσιακοί χοροί της Βραζιλίας που υιοθετήθηκαν από τις ανώτερες τάξεις και έγιναν γνωστοί στο εξωτερικό είναι η σάμπα και το μασίς. Το μασίς είχε πιο σύνθετο χαρα­κτήρα και θεωρούνταν το βραζιλιάνικο τάνγκο, ενώ η σάμπα διακρινόταν για τον ξέφρενο ρυθμό της και γρήγορα απέκτησε διεθνή φήμη.Η λέξη σάμπα παραπέμπει στη μαγεία και στη φαντασία, στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη χώρα στο σύνολο της, αλλά και τον εθνικό της χορό. Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, ο όρος σάμπα γεννή­θηκε στην Αγκόλα, όπου για πολλά χρόνια οι νέοι των αυτοχθόνων φυλών χόρευαν στους φρενήρες ρυθμούς του σέμπα για να τιμήσουν τους θεούς του έρωτα και της γονιμό­τητας.Η σάμπα έγινε γνωστή σε αυτή την περιο­χή στις αρχές του αιώνα από τους μαύρους των επαρχιών, που έρχονταν στο Ρίο για το καρναβάλι. Το 1928 ο Πολ Μπουσέ έγραψε ένα βιβλίο γι' αυτόν το χορό, στο οποίο θέλησε να διατυπώσει με σαφήνεια για πρώτη φορά τους βασικούς κανόνες του. Η σάμπα άρχισε να γίνεται δημοφιλής το 1933, όταν την ανακάλυψαν οι Βορειοαμερικανοί, χάρη στον Φρεντ Αστέρ και στην Ντολόρες ντελ Ρίο.Το 1944 ο μεγάλος συνθέτης υπέγραψε συμβόλαιο με παραγωγούς του Χόλιγουντ για να συνθέ­σει τη μουσική της ταινίας Brasil, που σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Το τραγούδι «Rio de Janeiro» που ακουγόταν στην ταινία ήταν υποψήφιο το 1945 για Όσκαρ Πρωτότυπης Μουσικής.
Σάββας Ζωσιμίδης

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Ξύλινα Σπαθία :)

 Ξύλινα Σπαθιά




 
Λίγα λόγια για το συγκρότημα:



 



Τα ''Ξύλινα Σπαθιά'' δημιουργήθηκαν το 1993 στη Θεσσαλονίκη. Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο "Ξεσσαλονίκη". 2 χρόνια ότερα κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος "Πέρα Απ'τις Πόλεις Της Ασφάλτου". Το 1997 κυκλοφορεί ο δίσκος "Μια Ματιά Σα Βροχή". το 1999 κυκλοφορεί το single "Τροφή Για Τα Θηρία" για να ακολουθήσει την επόμενη χρονία ο ολοκληρωμένος δίσκος "Ένας Κύκλος Στον Αέρα". Τελευταία κυκλοφορία του συγκροτήματος είναι ένας ζωντανός δίσκος τον Ιούλιο του 2003 με τίτλο "Τα Ξύλινα Σπαθιά Live", ενώ το συγκρότημα διαλύθηκε λίγους μήνες αργότερα.


Όλα ξεκίνησαν μετά τη διάλυση των «Μωρών Στη Φωτιά» και τη φυγή του πρώην κιθαρίστα της μπάντας Παύλου Παυλίδη στο εξωτερικό. Με τα πρώτα λεφτά αγοράζει ένα drum machine όπου και πάνω του στήνει όλο τον πρώτο δίσκο Ξεσσαλονίκη αρχικά με ξένους στίχους και το ηχογραφεί στο studio Brancaleone του Νίκου Κάνταρη που φιλοξένησε τον Παύλο για ένα ιδιαίτερο μεγάλο χρονικό διάστημα και του έδωσε τη δυνατότητα να ασχολείται με τη μουσική παρέχοντας του ότι μπορούσε. Στο Νίκο είναι αφιερωμένοι και οι δυο πρώτοι δίσκοι. Ο Δήμος Γκουνταρούλης είχε ηχογραφήσει τα τραγούδια που ετοίμαζε ο Παύλος στα αγγλικά και ήταν αυτός που του γνώρισε τον αδερφό του Βασίλη που με τη σειρά του ανέλαβε τα πλήκτρα στην μπάντα. Οι εταιρείες του εξωτερικού δεν ασχολήθηκαν με το demo του Παύλου. Ο Παύλος μετατρέπει τα τραγούδια στα ελληνικά και έρχεται με νέο demo στην Αθήνα χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα. Ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη όπου γνωρίζει το Γιώργο Πεντζίκη που είχε το studio Magnanimous. Έτσι ο τελευταίος αποφασίζει να ηχογραφήσουν με σκοπό να το πουλήσουν σε κάποια εταιρεία. Αρχικά στα τύμπανα ήταν ο Τάκης Μπάρμπας, μπάσο ο Κώστας Θεοδώρου και τα περισσότερα πλήκτρα ο Γιώργος Πεντζίκης. Το αποτέλεσμα όμως δεν άρεσε στον Παύλο και ξεκινούν ηχογραφήσεις στο studio του Σταύρου Ρωσσόπουλου. Έπειτα κι από άλλες δοκιμές η μπάντα παίρνει μορφή με τον Παύλο κιθάρα και φωνή, το Βασίλη Γκουνταρούλη στα πλήκτρα, το Σταύρο Ρωσσόπουλο κιθάρα, τον πρώην απροσάρμοστο Πάνο Τόλιο στα τύμπανα και τον πρώην Frontera Χρήστο Τσαπράζη στο μπάσο.

Η μουσική τους εντάσσεται στη rock, και είναι ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά συγκροτήματα στο είδος.

Ο δίσκος τους ''Live'' :
Το 2003, κυκλοφορεί το album «Live» από τη Virgin. Ο δίσκος περιλαμβάνει 16 τραγούδια που παρουσιάστηκαν ζωντανά σε συναυλίες που έγιναν από τον Φεβρουάριο ως τον Νοέμβριο του 2001 και ηχογραφήθηκαν από την κινητή μονάδα ηχογράφησης των studio Polytropon και Octal One, με ηχολήπτες τους Χρήστο Μέγα, Μάκη Πελοπίδα, Κώστα Βάμβουκα, Αργύρη Παπαγεωργίου, Γιώργο Καζαντζή και Βαγγέλη Καλαρά. Όλα τα τραγούδια προέρχονται από τις προηγούμενες δισκογραφικές δουλειές τους εκτός από ένα καινούριο, το «Γκραντ Οτέλ» στο τέλος του οποίου ακούγεται ο Παυλίδης να λέει ανάμεσα στα χειροκροτήματα: «...ευχαριστούμε, πρώτη φορά το παίζουμε...». Το «Live» είναι ένας δίσκος που επιχειρεί να καταγράψει το εκρηκτικό κλίμα που επικρατούσε στις συναυλίες του συγκροτήματος και να επιβεβαιώσει τη φήμη που είχαν τα Ξύλινα Σπαθιά ως δυναμική live μπάντα. Στο album αυτό καταγράφονται επίσης η αυτοσχεδιαστική διάθεση με την οποία προσέγγιζαν το υλικό τους και η εξέλιξη του ήχου τους όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό φαίνεται πολύ έντονα στα τραγούδια από τα δύο πρώτα album τους τα οποία έχουν γίνει σχεδόν αγνώριστα. Αξιοσημείωτο είναι επίσης πως από τον δίσκο λείπουν οι μεγάλες επιτυχίες του συγκροτήματος, κάτι που έγινε σκόπιμα για να προβληθούν τραγούδια που αν και οι ίδιοι αγαπούσαν πολύ, είχαν μείνει στη σκιά των μεγάλων εμπορικών τους επιτυχιών. Ειδικά το «Λιωμένο παγωτό» το έπαιζαν πολύ σπάνια θεωρώντας το ένα πολύ "ταλαιπωρημένο" τραγούδι. Το album «Live» ήταν ο αποχαιρετιστήριος δίσκος της μπάντας και τον αφιέρωσαν «Σε αυτούς που ήταν μαζί μας όλα αυτά τα βράδια...»




Live
  • Δισκογραφική εταιρεία: Virgin Records
  • Τύπος: 1 CD
  • Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2003

Λίστα τραγουδιών

  • Ατλαντίς
  • Ρίτα
  • Ένα παράξενο τραγούδι
  • Ρόδες
  • Τι περιμένουν
  • Τα πουλιά
  • Σαν εσένα
  • Γκραντ Οτ ελ 
  •    Στο βράχο 
  • Τώρα αρχίζω και θυμάμαι

  • Δεν έχει τέλος
  • Τρένο φάντασμα
  • Πάρε με μαζί σου
  • Αδρεναλίνη (Η μουσική του τραγουδιού είναι του Στέλιου Σαλβαδόρ (από το τραγούδι Αδρεναλίνη-Δίσκος :Στο Δρόμο,Μωρά στη Φωτιά)και χρησιμοποιήθηκε χωρίς την άδειά του και χωρίς την αναγραφή του ονόματός του)
  • Κοιτάζω τα σπίτια



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Χριστίνα & Νόρα  

                       Τοπαλίδου      Σταφυλαράκη             

     Γ'4