Μιούζικαλ Ελληνικού κινηματογράφου-Μουσικό ταξίδι σε μιαν άλλη εποχή!

To μιούζικαλ είναι ένα είδος Θεάτρου που περιλαμβάνει τραγούδια, διαλόγους  και χορό. Είναι ένας τρόπος να πεις μια ιστορία, να εκφράσεις το συναισθηματικό περιεχόμενο της,  το χιούμορ, το πάθος, τον έρωτα, το θυμό κινητοποιώντας μέσα από το κείμενο, τη μουσική, την κίνηση καθώς και τις τεχνικές πτυχές της ψυχαγωγίας.

Και φυσικά ένα μιούζικαλ δεν θα ήταν μιούζικαλ αν δεν είχε τραγούδι και χορό που μπορούν να ξεσηκώσουν τον θεατή.

Όλοι ξέρουν πως το λαό μας τον χαρακτηρίζει η ξενοιασιά, το χαμόγελο, το γέλιο, η ευθυμία, το χιούμορ και…. η καλοπέραση. Γι’ αυτό δεν θα υπήρχε καλύτερος τρόπος να εκφράσουμε αυτά τα χαρακτηριστικά από ένα … μιούζικαλ!!! Ένα κλασικό, διαχρονικό μιούζικαλ …αλλά Ελληνικά!

Μιλώντας όμως στην Ελλάδα για ένα τέτοιο είδος κινηματογράφου πιστεύω πως όλα περικλείνονται γύρω από δύο ονόματα… τον Γιάννη Δαλιανίδη και τον Μίμη Πλέσσα . Και μιας και αναφέρθηκα σ’ αυτά τα ονόματα  θα ήταν κρίμα να μην αναφερθώ στις ταινίες και πιο συγκεκριμένα στα τραγούδια τους και τις πληροφορίες που μας δίνουν για τις συνήθειες της εποχής. Γι’ αυτό το λόγο αποφάσισα να σας παρουσιάσω υλικό από τα μιούζικαλ τους και να ταξιδέψουμε μαζί, για να γνωρίσουμε μια εποχή που δεν ζήσαμε, αλλά αγαπήσαμε…

Θα ήθελα πολύ να ξεκινήσω με μια αγαπημένη ταινία, το «μερικοί το προτιμούν κρύο», μια ελληνική μουσική κωμωδία του 1962, της Φίνος Φιλμς σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη. Την μουσική του την έχει γράψει ο Μίμης Πλέσσας και πραγματικά μέσα από τα τραγούδια του μπορούμε να πάρουμε πολλά για την εποχή αυτήν. Μας λέει πως οι άνθρωποι τότε είχαν ως μοναδική αργία την Κυριακή και γι’ αυτό δεν έχαναν την ευκαιρία να φεύγουν από το σπίτι τους, ειδικά όταν ο καιρός τους το επέτρεπε. Παίρνουν το αυτοκίνητο τους, τον αγαπημένο ή την αγαπημένη τους και βρίσκουν καταφύγιο από την καθημερινότητα σε μια ήσυχη παραλία. Ακόμη μέσα από τη μουσική καταλαβαίνουμε πως τότε χόρευαν ταγκό, swing και άκουγαν πολλά λαϊκά τραγούδια.

Συνεχίζοντας θα ήθελα να σας πώ για μια άλλη ταινία, το "Κάτι να καίει", μια μουσική κομωδία του 1963 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιαννίδη. Την μουσική του την έχει γράψει πάλι ο 

Μίμης Πλέσσας. Μέσα από τη ταινία βλέπουμε την αγάπη ενος συγροτήματος που αποτελείται απο πέντε νεαρούς άντρες για τη μουσική και την αφοσιωσή τους σ' αυτή. Μαθαίνουμε πως για τον άνθρωπο η μουσική δεν είναι μόνο η διασκεδασή του αλλά μπορεί να είναι και ολόκληρη η ζωή του. Γι' αυτήν οι πρωταγωνιστές του μιούζικαλ αφήνουν τη ζωή τους στην Θεσσαλονίκη και πηγαίνουν στην Αθήνα ακολουθώντας το ονειρό τους να παίζουν για τους άλλους μουσική κανοντάς τους χαρούμενους. Με χάρτη το πάθος τους γι' αυτή και οδηγό τους την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο την ακολουθούν σε όποιο δρόμο κι αν τους βγάζει χωρίς να νοιάζονται πού τους πηγαίνει, αρκεί να ασχολούνται μ' αυτή.

Το "Κορίτσια για φίλημα" είναι μια μουσική κομωδία του 1965 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιάννη  Δαλιανίδη. Την μουσική του έχει γράψει ο Μίμης Πλέσσας. Μέσα από τα τραγούδια τησ μαθαίνουμε πολλά για εκείνη την εποχή όμως μέσα απο ένα συγκεκριμένο τραγούδι, το "Ηρθες εσύ" μαθαίνουμε για την αγάπη. Βλέπουμε πως ο αγαπημένος μιας κοπέλας εκφράζει τα συναισθηματά του γι' αυτή τραγουδώντας της, κάτω απο το φεγγάρι. Φαίνεται το πως ένα τραγούδι μπορεί να εκφράσει το τι νιόθει κάποιος μέσα του, πώς μπορεί να το κάνει να ακουστεί μαγικό και να αφήσει με μία φράση να εννοηθούν τόσα πολλά πράγματα...

Για να κλείσω θα έπρεπε να σας πω πως τις ταινίες κι ειδικά τα μιούζικαλ θα πρέπει να τα αγαπάμε και να προσπαθούμε να πάρουμε τα μυνήματα που θέλουν να μας δώσουν. Απο ένα τους τραγούδι μπορούμε να πάρουμε τόσα πολλά που κάνεις δεν είχε φανταστεί. Αρκεί μόνο να τα προσέξουμε και να βάλουμε τον εαυτό μας σε συλλογισμούς. Τότε θα καταλάβουμε την πραγματική τους αξία.

ΔΙΚΤΥΟΓΡΑΦΙΑ:

1. Βικιπαίδεια

2. http://cinefil.pblogs.gr/tags/giannis-dalianidis-gr.html

3. http://www.youtube.com

4. Google - εικόνες

Κυριάκου Όλγα Γ'2