Η βιογραφία του..
Γεννήθυκε στην Αργεντινή το 1921.Οι γονείς του ήταν μετανάστες απο την Ιταλία , ενω ο ίδιος πέρασε τα πεδικα του χρόνια(με την οικογενεια του στη Νέα Υόρκη. Εκεί έγυνε πολυτάλαντος!Έμαθε να μιλάει :ισπανικά-αγγλικά-γαλλικά και ιταλικά ενώ έμαθε επίσης να παίζει μπαντονεόν το οποίο τον ανεδιξε σε παιδί θαύμα.Όταν ήταν ακόμα νέος γνώρισε τον Κάρλος Γκαρδέλ , μία ακόμα σπουδαία προσωπικότητα του αργεντίνου τάνγκο. Το 1937 επέστρεψε στην Αργεντινή , όπου βασίλευε ακόμα το παραδοσιακό τάνγκο.Έπεζε σε νυχτερινά μαγαζιά όπου γνώρισε τον πιανίστα Άρθουρ Ρουμπινσταιν ο οποίος τον συμβούλεψε να μαθητεύσει μαζή με τον Αργεντινό συνθέτη Αλμπέρτο Χιναστέρα , τότε έχοντας στη διάθεση του παρτιτούρες του Σταβίνσκι , του Μπάρτοκ , του Βαβέλ και άλλων παράτησε προσωρινά το τάνκο και ασχολίθικε με τη σύνθεση της σύχρονης κλασικής μουσικής.
‘Είναι πολύ καλογραμμένα.’ Και σταμάτησε, βάζοντας μια μεγάλη τελεία, τεράστια σαν μπάλα ποδοσφαίρου. Μετά από λίγο είπε: “Εδώ είσαι σαν τον Στραβίνσκι, σαν τον Μπάρτοκ, σαν τον Ραβέλ, αλλά ξέρεις τι; Δεν βρίσκω τον Πιατσόλα εδώ πέρα.” Κι άρχισε να διερευνά την προσωπική μου ζωή: τι έκανα, τι έπαιζα και τι δεν έπαιζα, αν ήμουν εργένης ή με κάποιον, ήταν σαν πράκτορας του FBI! Και της είπα με ντροπή ότι ήμουν μουσικός του τάγκο. Στο τέλος της είπα, “Παίζω σε ‘νυχτερινό κέντρο.’” Δεν ήθελα να πω “καμπαρέ.” Κι εκείνη απάντησε, “Νυχτερινό κέντρο, ναι, δηλαδή καμπαρέ, δεν είναι;” “Ναι,” απάντησα, και σκέφτηκα, “Θα τη χτυπήσω αυτή τη γυναίκα μ' ένα ραδιόφωνο στο κεφάλι...” Δεν ήταν εύκολο να της πει ψέματα κάποιος.
Συνέχισε να ρωτάει: “Λες ότι δεν είσαι πιανίστας. Τι όργανο παίζεις τότε;” Και δεν ήθελα να της πω ότι έπαιζα μπαντονεόν γιατί σκέφτηκα ότι “Θα με ρίξει κάτω από τον τέταρτο όροφο.” Τελικά ομολόγησα και μου ζήτησε να της παίξω λίγα μέτρα από κάποιο δικό μου τανγκό. Άνοιξε ξαφνικά τα μάτια, μου άρπαξε το χέρι και είπε: “Βρε χαζέ, αυτός είναι ο Πιατσόλα!” Υστερα πήρα όλη τη μουσική που είχα συνθέσει, δέκα χρόνια της ζωής μου, και την έστειλα στον διάολο μέσα σε δύο δευτερόλεπτα.
Γύρισε στην Αργεντινή το 1955 όπου σχαμάτισε το Οκτέτο
Μπουένος Άιρες για να πίζει τάνγκο και δεν ξανά κοίταξε ποτέ ξανά
πίσω...Εισάγοντας τη νέα του προσέγγιση στο τανγκό , έγινε αμφιλεγόμενα μία
συμαντική προσωπικότητα στο χώρο της μουσικής.Αν και με τους αργεντίνους
συνάντησε αντίσταση , μάλων δεν πύστεαυν το ίδιο οι Ευροπέοι και οι
Βορειοαμερικάνοι .Κατά τη διάρκει της δικτακτορίας τοο αργεντινού στρατού έζησε
στην Ιταλία , αλλά επέστρεφε αρκετές φορές στην Αργεντινή όπου ηχογράφησε
κάποιες συνθέσεις του και γευμάτισε με τον δικτάκτορα Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα.Όμως
η σχέση του με τον δικτάκτορα δεν πρέπει να ήταν και τόσο φιλική όπως
περιγράφετε στο βιβλίο 'Astor Piazolla,
Amanera de Memorias:
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του αργεντινού στρατού από
το 1976 μέχρι το 1983, ο Πιατσόλα έζησε στην Ιταλία, αλλά επέστρεψε αρκετές
φορέςστην Αργεντινή, ηχογράφησε εκεί, και τουλάχιστον σε μία περίπτωση
γευμάτισε με τον δικτάτορα Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα. Όμως η σχέση του με τον
δικτάτορα πρέπει να ήταν όχι και τόσο φιλική, όπως περιγράφεται στο βιβλίο Astor Piazzolla, Amanera de Memorias
- Ε: Έναν χρόνο πριν από το θέμα Los Largartos πήγατε στο σπίτι του Βιδέλα και γευματίσατε μαζί του, γιατί αποδεκτήκατε την πρόσκληση;A: Τι πρόσκληση, αλήθεια! Στείλανε δυο τύπους με μαύρα κοστούμια και μια επιστολή που πάνω έγραφε το όνομά μου η οποία έλεγε ότι ο Βιδέλα με περίμενε κάποια συγκεκριμένη μέρα σε κάποιον συγκεκριμένο τόπο. Κάπου έχω ένα βιβλίο, με φωτογραφίες όλων των καλεσμένων: Ελάδια Μπλάκες, Ντανιέλ Τινάιρε, Όλγα Φέρι, ο συνθέτης Χουάν Κάρλος Ταουριέγιο, ήταν ζωγράφοι, ηθοποιοί [...]
Το 1990 έπαθε θρόμβωση στο Παρίσι και πέθανε δύο χρόνια αργότερα στο Μπουένος Άιρες.Από τους συνεχιστές του, ο Μαρσέλο Νίσινμαν είναι ο πιο γνωστός αναδιαμορφωτής της μουσικής τανγκό στην νέα χιλιετία.Αντωνιάδης ΝίκοςΑσβεστοπούλου ΕλεάνναΒ1Δυκτιογραφία:Βικιπαίδεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε μας τις παρατηρήσεις σας, μας ενδιαφέρει η άποψή σας!