Μία Φούντωση, μια φλόγα είχε μέσα στην καρδιά ο "Φράγκος"
Ο γνωστός αν όχι σε όλους μας, στους περισσότερους Μάρκος Βαμβακάρης, ο Πατριάρχης του Ρεμπέτικου. Ένας από τους αξιολογότερους μουσικούς του ρεμπέτικου τραγουδιού ο οποίος συνέδεσε το όνομα του και την καλλιτεχνική του δημιούργια με την Σύρο. Αυτός είναι ο λόγος που αργότερα απέκτησε και το παρατσούκλι "Φράγκος", αν αυτό είναι που αναρωτιέστε... !!! << Όλος ο κόσμος της Σύρου μ' αγαπούσε πολύ, διότι κι εγώ ήμουν
Συριανός και το είχαν καμάρι οι Συριανοί. Κάθε καλοκαιράκι με περίμεναν
να πάω στη Σύρα να παίξω και να γλεντήσει όλη η Σύρα μαζί μου. Το 1935
πήρα μαζί μου τον Μπάτη,
τον αδερφό μου τον μικρό και τον πιανίστα Ροβερτάκη και πήγα για πρώτη
φορά στη Σύρο, σχεδόν είκοσι χρόνια αφ' ότου έφυγα από το νησί.
Πρωτόπαιξα, λοιπόν, σ' ένα μαγαζί στην παραλία, μαζεύτηκε όλος ο κόσμος.
Κάθε βράδυ γέμιζε ο κόσμος το μαγαζί κι έκατσα περίπου δύο μήνες. Εγώ,
όταν έπαιζα και τραγουδούσα, κοίταζα πάντα κάτω, αδύνατο να κοιτάξω τον
κόσμο, τα έχανα. Εκεί όμως που έπαιζα, σηκώνω μια στιγμή το κεφάλι και
βλέπω μια ωραία κοπέλα. Τα μάτια της ήταν μαύρα. Δεν ξανασήκωσα το
κεφάλι, μόνο το βράδυ την σκεφτόμουν, την σκεφτόμουν..... Πήρα, λοιπόν,
μολύβι κι έγραψα πρόχειρα:
-
-
-
- Μία φούντωση, μια φλόγα
- έχω μέσα στην καρδιά
- Λες και μάγια μου΄χεις κάνει
- Φραγκοσυριανή γλυκιά...
-
-
Απ'αυτά τα λόγια και μόνο λοιπόν,καταλαβαίνουμε πόσο μεγάλη αγάπη και συμπάθεια έτρεφε ο Φράγκος προς την γεννέτηρα του...Ας μην μείνουμε εδώ όμως.. Ας γνωρίσουμε τον Μ.Βαμβακάρη λίγο καλύτερα, μέσα από μια σύντομη περιγραφή της ζωής του...~
Στα 13 του μπαρκάρει λαθρεπιβάτης
για τον Πειραιά. Η ζωή στον Πειραιά ήταν δύσκολη όπως και στη
Σύρο αλλά ο Μάρκος Βαμβακάρης είναι ένας αγωνιστής της ζωής και
δουλεύει σε σκληρές συνθήκες στις πιο δύσκολες δουλειές.Παράλληλα, καθώς όπως λέει ο ίδιος στην βιογραφία του,
<< άκουσα κατά τύχη τον μπάρμπα Νίκο τον
Αϊβαλιώτη να παίζει
το μπουζούκι, το οποίον τόσο πολύ μου άρεσε, ώστε έκανα όρκο
ότι αν δεν μάθω μπουζούκι θα κόψω τα χέρια μου με την τσατίρα
που σπάνε τα κόκαλα στο μαγαζί…>> άρχισε να μαθαίνει μπουζούκι
και να γράφει τα πρώτα του τραγούδια, εντυπωσιάζοντας με την ταχύτητα
που έμαθε το όργανο και με την ικανότητα, την ευρηματική πενιά, τη
δεξιοτεχνία και τη στιχογραφία του.Τουλάχιστον έφυγε ευχαριστημένος από αυτή τη ζωή στις 8 Φλεβάρη του
1972 που τον λύγισαν οι ταλαιπωρίες και οι αρρώστιες, αφήνοντας
πίσω του άξιους συνεχιστές του τους γιούς του και όσους είχε
εμπνεύσει με τις δημιουργίες του. Αφήνοντας επίσης μια τεράστια
παρακαταθήκη από αυθεντικά
βιωματικά τραγούδια πραγματικά διαμάντια, στολίδια του λαικού
μας πολιτισμού.
"Η Τετράς, η ξακουστή της Πειραιώς"
~Γιώργο Μπάτης, Στράτος Παγιουμτζής, Ανέστης Δελιάς, Μάρκος Βαμβακάρης~
Το πρωτοποριακό για την εποχή μουσικό σχήμα που ονομάστηκε «Η Τετράς η ξακουστή του Πειραιώς» και παίζει το 1934 στη μάντρα του Σαραντόπουλου στην Ανάσταση του Πειραιά
και αμέσως μετά σε δικό του μαγαζί στα Άσπρα χώματα.
'Δισκογραφία'
Το 1933, έπειτα από την πιεστική παρότρυνση του Σπύρου Περιστέρη, ο Φράγκος κυκλοφορεί την πρώτη ηχογράφηση με μπουζούκι στην
Ελλάδα, το «Καραντουζένι» («Έπρεπε να 'ρχόσουνα ρε μάγκα μου»)
ερμηνεύοντάς το ο ίδιος, παρόλες τις επιφυλάξεις που είχε για την
ποιότητα της φωνής του. Η περίοδος λίγο πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο
είναι ίσως η παραγωγικότερή του. Μεταξύ άλλων, το 1935 γράφει και
ηχογραφεί τη «Φραγκοσυριανή» -το γνωστότερο ίσως τραγούδι του- το οποίο
όμως έγινε επιτυχία 25 χρόνια αργότερα με τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Τα ηχογραφημένα τραγούδια του Βαμβακάρη υπερβαίνουν τα 200. Η πλειοψηφία
από αυτά ηχογραφήθηκε σε δίσκους 78 στροφών μεταξύ των ετών 1933 και
1956. Από το 1932 μέχρι το 1960 ηχογράφησε 149 τραγούδια δικής του
σύνθεσης και 220 ως ερμηνευτής (131 δικά του και 89 άλλων δημιουργών)
μεταξύ των οποίων συνθέσεις του Σπύρου Περιστέρη (30 τραγούδια), του
Βασίλη Τσιτσάνη (24 τραγούδια), του Απόστολου Χατζηχρήστου (7 τραγούδια)
και άλλων.
Για να αποφύγει την περίπτωση κατάσχεσης των πνευματικών του
δικαιωμάτων λόγω της δικαστικής αντιπαράθεσης με την πρώτη του σύζυγο,
χρησιμοποίησε ως ψευδώνυμο το όνομα του παππού του (Ρόκος), ενώ αρκετά
τραγούδια του έχουν κατοχυρωθεί στο όνομα φίλων του, όπως του Γ. Φωτίδα,
της Αθ. Παγκαλάκη (ή Φωτίδα), του Μ. Μάτσα και άλλων.
Όταν μετά από πρωτοβουλία του Τσιτσάνη,
η δισκογραφική εταιρία Columbia αποφασίζει να κυκλοφορήσει παλιά και
καινούρια τραγούδια του Βαμβακάρη, τραγουδισμένα από τον ίδιο και από
καλλιτέχνες όπως ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, η Καίτη Γκρέι, η Άντζελα Γκρέκα κ.ά. Το 1960 αρχίζει η «δεύτερη καριέρα» του, όπως χαρακτηρίζεται από τον ίδιο.
Το 1966 κάνει την εμφάνιση του σε μπουάτ, στην Πλάκα, ενώ ακολουθεί η συναυλία στο θέατρο "Κεντρικόν" το χειμώνα της ίδιας χρονιάς και στην συνέχεια πολλές εμφανίσεις στην Αθήνα και σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας!!
~Τα δημοφιλέστερα και πιο επιτυχημένα τραγούδια~
- Φραγκοσυριανή
- Μαύρα μάτια,μαύρα φρύδια
- Ψεύτικος είναι ο ντουνιάς
- Άτακτη
- Φόρα τα μαύρα,φόρα τα
- Ο χασάπης
- Τα μπλε παράθυρα σου
- Μαύρη ζωή μικρούλα μου
- Τι μ'ωφελούν οι άνοιξες
- Τα ματόκλαδα σου λάμπουν
- Μια μικροπαντρεμένη
- Ο Μάρκος υπουργός
- Όλοι οι ρεμπέτες του Ντουνιά
~Το τραγούδι που έκανε τόσο τον Μ.Βαμβακάρη, όσο και την Σύρο ξακουστή,αλλά και ένα απο τα δημοφιλέστερα τραγούδια του..Αξίζει να τα ακούσετε..!!
Πιπερίδου Ιωάννα
Νατσιού Χριστίνα
Είναι ένα πολύ ωραίο κείμενο.Απλός λυπεί ξ βιβλιογραφία και η δακτυλογραφία...(Ελεάννα Ασβεστοπούλου)
ΑπάντησηΔιαγραφή