ΡΑΓΚΑ & ΤΑΛΑ

Η Ινδική μουσική παράδοση είναι μια από τις παλαιώτερες μορφές μουσικής της υφηλίου,διότι έχουμε τις  πρώτες γραπτές μαρτυρίες γιαυτήν περίπου το 1000 π.Χ.  Στα σημερινά χρόνια είναι μια από τις σημαντικότερες μορφές μουσικής σε όλο τον πλανήτη, και αυτό επιβεβαιώνεται, τόσο από τον πληθυσμό της ίδιας της χώρας που καλύπτει το 1/5 του πλανήτη όσο και απ' το ότι έχει επιρεάσει ακόμα και την δυτικοευρωπαϊκή μουσική.
Στα αρχαία χρόνια, η μουσική στην Ινδία παιζόταν στους ναούς, στις αυλές των αυτοκρατόρων και στις υπαίθριες γιορτές. Στην Ινδική μουσική υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στην <<κλασική>> και την παραδοσιακή μουσική.Στη Βόρεια Ινδία κυριαρχεί η Ινδουστανική μουσική, ενώ στη Νότια η Καρνατική.
Με τη λέξη ΡΑΓΚΑ εννούμε το σύστημα που περιλαμβάνει όλα τα μελωδικά στοιχεία μιας  σύνθεσης.Ο ορισμός της ράγκα, που είναι το συμαντικότερο στοιχείο στην Ινδική μουσική, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί, καθώς, αφενός η ράγκα πεεριγράφει και διάφορα εξωμουσικά στοιχεία και αφετέρου δεν υπάρχει όρος αντίστοιχος της στη Δυτική μουσική.
Με τον όρο ΤΑΛΑ εννοούμε όλα τα ρυθμικά στοιχεία μιας σύνθεσης και περιγράφει τόσο το κάθε ρυθμικό μέτρο όσο και τις αλληλουχίες ρυθμικών μέτρων, πάνω στις οποίες χτιζεται ένα μουσικό έργο.Η ακριβής έννοια του τάλα, δε συναντάται στη δυτική μουσική.

Σύμφωνα με την Ινδουστανική παράδοση η Ράγκα (raga)  είναι καθαροί μουσικοί τόνοι με περιστασιακά ολισθήματα σε διανθισμένους τόνους, ενώ η Τάλα (tala) είναι περιορισμένος αυτοσχεδιασμός.
Ενώ σύμφωνα με τη Καρνατική παράδοση η Ράγκα (raga) είναι πλούτος μελωδικών διανθισμάτων ζωτικών για τη φύση των καρνατικών ράγκα, ενώ η Τάλα (tala) είναι ημεγαλύτερη ρυθμική ελευθερία.

Στην Ινδία, λόγω της εξαιρετικά μεγάλης της έκτασης, συναντάμε 3 βασικές θρησκείες : τον Ινδουισμό και τον Μουσουλμανισμό.Η θρησκεία στάθηκε η βάση για ένα σημαντικό μέρος της μουσικής της Ινδίας. Επίσης,οι τελετουργίες των Ινδών που σχετίζονται με τον κύκλο της ζωής τελούνται πάντα υπό τη συνοδεία μουσικής.
Τα Ινδικά μουσικά όργανα αντικατοπτρίζουν τις κύριες απαιτήσεις του Ινδικού μουσικού συστήματος:

• ευελιξία στο τονικό ύψος για να μπορούν να εκτελούνται οι διάφορες ΡΑΓΚΑ και τα μελίσματά τους 
• ρυθμική πολυπλοκότητα και
• ένα <<πανταχού παρόν>> ισοκράτημα 

Τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούνται για την Ινδική μουσική ΡΑΓΚΑ & ΤΑΛΑ είναι οι εξής:
Χορδόφωνα (τα αντιπροσωπευτικότερα έγχορδα όργανα της βόρειας Ινδίας είναι το σιτάρ και το σαρόντ.

Το σιτάρ, είναι ένα χορδόφωνο νυκτό όργανο τύπου λαούτου με μεγάλο βραχίονα, με 4 χορδές μελωδικές, 3 για ισοκράτημα και 13 συμπαθητικές χορδές, που πάλλονται ανεξάρτητα όταν παίζει το όργανο, εμπλουτίζοντας με αυτόν τον τρόποτη χροιά.
Το σαρόντ, επίσης χορδόφωνο τύπου λαούτου, έχει μικρότερο βραχίονα από αυτό του σιτάρ, 6 χορδές για μελωδία, 2 για ισοκράτημα και αρκετές συμπαθητικές χορδές.

Μεμβρανόφωνα και ιδιόφωνα
Τα κρουστά όργανα κατέχουν βασική θέση στη μουσική της Ινδίας , καθώς φέρουν την κύρια ευθύνη  για την τήρηση των ΤΑΛΑ, όλων δηλαδή των ρυθμικών στοιχείων μιας σύνθεσης.

Αερόφωνα
Ο ρόλος των πνευστών οργάνων είναι αισθητά περιορισμένος στη μουσική της Ινδίας, ειδικά ειδικά στην Καρνατική παράδοση, όπου χρησιμοποιούναται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις.Συνήθως πρόκειται για πλάγιους αυλούς ή με διπλή γλωττίδα(σαν τον Ελληνικό ζουρνά),όπως αυτά που χρησιμοποιούν οι γητευτές φυδιών(όπως το τικτίρι).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Σχολικό βιβλίο β γυμνασίου (ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ΣΕΛΛΙΔΑ 20)
Διαδίκτυο (GOOGLE)