ΣΑΜΠΑ

ΣΑΜΠΑ

Ο ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΟΣ ΡΥΘΜΟΣ:

άθε αναφορά στη Βραζιλία είναι συνυφασμένη με φαντασμαγορικές παρελάσεις και με τις γιορτές σάμπα. Οι παραδοσιακοί χοροί της Βραζιλίας που υιοθετήθηκαν από τις ανώτερες τάξεις και έγιναν γνωστοί στο εξωτερικό είναι η σάμπα και το μασίς. Το μασίς είχε πιο σύνθετο χαρα­κτήρα και θεωρούνταν το βραζιλιάνικο τάνγκο, ενώ η σάμπα διακρινόταν για τον ξέφρενο ρυθμό της και γρήγορα απέκτησε διεθνή φήμη.Η λέξη σάμπα παραπέμπει στη μαγεία και στη φαντασία, στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη χώρα στο σύνολο της, αλλά και τον εθνικό της χορό. Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, ο όρος σάμπα γεννή­θηκε στην Αγκόλα, όπου για πολλά χρόνια οι νέοι των αυτοχθόνων φυλών χόρευαν στους φρενήρες ρυθμούς του σέμπα για να τιμήσουν τους θεούς του έρωτα και της γονιμό­τητας.Η σάμπα έγινε γνωστή σε αυτή την περιο­χή στις αρχές του αιώνα από τους μαύρους των επαρχιών, που έρχονταν στο Ρίο για το καρναβάλι. Το 1928 ο Πολ Μπουσέ έγραψε ένα βιβλίο γι' αυτόν το χορό, στο οποίο θέλησε να διατυπώσει με σαφήνεια για πρώτη φορά τους βασικούς κανόνες του. Η σάμπα άρχισε να γίνεται δημοφιλής το 1933, όταν την ανακάλυψαν οι Βορειοαμερικανοί, χάρη στον Φρεντ Αστέρ και στην Ντολόρες ντελ Ρίο.Το 1944 ο μεγάλος συνθέτης υπέγραψε συμβόλαιο με παραγωγούς του Χόλιγουντ για να συνθέ­σει τη μουσική της ταινίας Brasil, που σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Το τραγούδι «Rio de Janeiro» που ακουγόταν στην ταινία ήταν υποψήφιο το 1945 για Όσκαρ Πρωτότυπης Μουσικής.

Σάββας Ζωσιμίδης